درخت را از میوه‌اش می‌توان شناخت، و مكتب را از دست پروردگارش، و ... استاد را از شاگردانش.
مكتب «تعلیمی – تربیتی» اهل بیت علیهم‌السّلام، به ویژه در دوران امام باقر، و امام صادق علیهم‌السّلام بوستان با طراوت و سرسبزی بود كه هزاران نهال ثمربخش، در آن رویید، بالید و به برگ و بارنشست و جامعه اسلامی از میوه آن، هم در آن عصر و هم در دوران‌های بعد، بهره برد.

میراثی كه امامان شیعه برای امّت بر جای نهاده‌اند، علاوه بر یك نظام فكری، تربیتی و معنوی، مجموعه‌ای از تعالیم مكتب در زمینه‌های اخلاق، احكام، عقاید و ... بود كه مجموعه را با عنوان «حدیث» می‌شناسیم.

راویان، افتخار آن را داشتند كه نور را از سرچشمه گرفته، آیینه‌وار در رواق تاریخ بتابانند. اصحاب، این توفیق را داشتند كه حامل علوم و معارف اهل بیت علیهم‌السّلام باشند و از طریق روایت، نسل‌های عصر غیبت را با معدن آن معارف والا پیوند دهند.

شناخت این چهره‌های خورشیدگون و نورافشان، ما را معرفتی هر چند اندك، نسبت به سرچشمۀ این نور و روشنایی می‌بخشد و غنای مكتب و كرامت ائمه علیهم‌السّلام و حیات دین و نبض پرتپش تشیع را نشان می‌دهد.
افزون بر این، شناخت زندگی اصحاب و شاگردان ائمه علیهم‌السّلام، گامی در مسیر خودسازی و الهام گرفتن از والایی‌ها و ارزش‌های اخلاقی انسان‌های اسوه است و بی‌جهت نیست كه بعضی، پس از كتب آسمانی، كتاب‌های شرح حال را سودمندترین كتاب‌ها دانسته‌اند.

پژوهشكده باقرالعلوم علیه‌السّلام در راستای طرح‌های پژوهشی خود به نگارش شرح حال «راویان نور» اقدام كرد و تاكنون از این مجموعه آثار زیر را به علاقه‌مندان تقدیم كرده است:

١) ابوحمزه ثمالی، ٢) احمد بن اسحاق، ٣) جابر بن یزید جعفی، ٤) حسن بن محبوب، ٥) حسم بن روح نوبختی، ٦) زراة بن اعین، ٧) زكریا بن آدم، ٨) صفوان بن یحیی، ٩) عثمان بن سعید، ١٠) علی بن یَقْطین، ١١) فضل بن شاذان، ١٢) محمد بن ابی بكر، ١٣) محمد بن ابی عُمِیْر، ١٤) محمد بن عثمان، ١٥) مؤمن طاق، ١٦) ابان بن تغلب، ١٧) عبدالله بن عباس، ١٨) علی بن مهزیار اهوازی، ١٩) معلی بن خُنیس، ٢٠) حماد بن عیسی.