پرسش اصلی در پژوهش حاضر، این است که آیا قبح اخلاقی یک فیلم را می‌توان با ضعف زیباشناختی و هنری آن یکسان دانست و بر این اساس، از منظر زیباشناختی، فیلم دارای قبح اخلاقی را فیلمی ضعیف توصیف کرد؟ به سخنی دیگر، آیا میان قبح اخلاقی فیلم و ارزش زیباشناختی آن نسبت فلسفی برقرار است؟ برای نمونه، آیا فیلم «تولد یک ملت» (۱۹۱۵) ساخته "گریفیث" را تنها به این دلیل که سیاه پوستان را با تصویری منفی نشان می‌دهد و نژادپرستی را ترویج می‌دهد، می‌توان از منظر زیباشناختی دارای ضعف و نقص دانست؟ اگر جواب مثبت باشد، آیا این قبح اخلاقی، ضعف زیباشناختی است؟ یا تنها می‌توان یک اثر را مورد ارزیابی اخلاقی قرار داد، بدون اینکه قبح را همان ضعف زیباشناختی دانست؟ جریان‌ها و رویکردهای مختلف فلسفی پاسخ‌های متفاوتی را در این‌باره ارائه کرده‌اند. در این نوشتار، این پرسش با تأکید بر دیدگاه «اخلاق گرایی میانه رو» که یکی از جریان‌های معاصر فلسفی است، بررسی می‌شود.

پیش‌فرض‌ها و زمینه‌ها، ارزش و ارزش‌شناسی، نسبت فیلم با اخلاق و نسبت جنبه اخلاقی با جنبه زیباشناختی فیلم، چهار فصل این کتاب را تشکیل داده‌اند.