این کتاب اهدافی همچون دست یافتن به پاسخ‌های مناسب و شایسته در قبال سؤال‌ها و ابهام‌های موجود در بحث رزق و روزی از دیدگاه قرآن و حدیث، مطرح کردن بحث «رزق و روزی» به صورت مستقل و جداگانه با توجه به زوایای گوناگون بحث و پرداختن به مباحثی که از آنها غفلت شده و کمتر در کانون توجه بوده‌اند را دنبال می‌کند.

نگارنده سعی دارد در این اثر بیشتر به مباحثی بپردازد که کمتر به آنها توجه شده است؛ همچون: تاثیر دعا در افزایش روزی و تحلیل آن، رزق و روزی معنوی و اهمیت آن، غذای روح و غذای جسم، علت و فلسفه وسعت و تنگی رزق و روزی بندگان، واسطه فیض بودن ائمه علیهم‌السلام و . . .

نویسنده در فصل اول با عنوان «رزق در لغت و مصادیق و اوصاف قرآنی رزق» به بررسی واژه «رزق» در لغت، کاربرد واژه «رزق» در قرآن کریم، وجوه و مصادیق رزق در گستره آیات و وجوه و مصادیق رزق در گستره روایات می‌پردازد.

در فصل دوم به مباحثی همچون رزق حلال و حرام و استناد آن دو به خداوند، روزی حلال و حرام از دیدگاه روایات، روزی حلال و اهمیت آن از دیدگاه روایات، لزوم پرهیز از لقمه حرام و اثرات لقمه حرام اشاره شده است.

بررسی و تحلیل صفت رزاقیت خداوند در فصل سوم برجسته شده است که به موضوعاتی همانند رزق و روزی و رابطه موجودات با خدای متعال، رزاقیت خداوند متعال، ضمانت روزی از ناحیه پرودگار هستی، سخن به میان آورده است.

در فصل چهارم به وسایط فیض الهی اشاره شده است.

فصل پنجم، انسان و طلب روز و روزی نام دارد که بر اهمیت کار، کوشش و تلاش، جایگاه طلب رزق و روزی و ... اشاره می‌کند. و در فصل ششم، وسعت و تنگی رزق و روزی و اسباب آن را مورد توجه قرار داده است.