تضاد تفکر اسلام با تفکر وهابیت، تضادی اصولی و مبنایی است. این تضاد، به هیچ‌وجه ناشی از بدفهمیِ طرفین از یکدیگر و سوءتفاهم نیست، بلکه تضاد در عقیده و تعاریف و مفاهیم طرفین است؛ به عبارتی ساده‌تر، تعریف وهابیت از توحید، با معیار و شاخص اسلام که مبتنی بر قرآن و سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله) می‌باشد، شرک و کفر است و با اسلام همخوانی ندارد؛ متقابلاً توحید اسلام هم نزد وهابیت، شرک و کفر تلقی می‌شود.

براین اساس، بر مبنای عقیده وهابیت، نه‌تنها مسلمانان، مشرک‌اند، بلکه العیاذ بالله قرآن نیز کتابی شرکی است و به‌واسطه این تضاد، انبیاء و صالحین و اولیاءالله نیز تکفیر می‌شوند!

از آنجا که تاکنون کسی به‌صورت منظم و مفصل از تحریف قواعد شریعت در باب توحید، توسط محمد بن عبدالوهاب و پیروان وی سخنی به میان نیاورده و به تضاد بین دو گفتمان وهابیت و اسلام در باب توحید نپرداخته است، کتاب شرک در نقاب توحید به تبیین و بررسی تحریف قاعده اسلام در باب توحید، از ناحیه وهابیان در عصر حاضر می‌پردازد.

سیر بحث در نوشتار اثر به این شکل است که ابتدا قاعده وهابیت در باب توحید (توحید ربوبی، تبیین شرک مشرکین و توحید الوهی یعنی تفسیر عبادت) و تضاد بین دیدگاه آنان در این‌باره و دیدگاه اسلام بررسی شده است؛ آنگاه به خاطر پیوند بین مسئله سماع موتی (شنوایی مردگان) و نظام توحیدیِ موردنظر محمد بن عبدالوهاب، در قالبی جدید و کاربردی، به تبیین انحرافات وی در همین‌باره پرداخته است.

آخرین بخش این کتاب به مسئله توسل به دعای اولیا (استشفاع) و استغاثه اختصاص داده شده و انحرافات وهابیان در این‌باره نمایان شده است.