آنگاه که عزم «جوهره‌ی انسانیت» خوانده می‌شود، حساسیت بالایی نسبت به آن پدید می‌آید و ما طالب دریافت تصویری تفصیلی‌تر درباره‌ی جایگاه آن و مناسبات آن با عناصر انسانی دیگر می‌شویم و سؤالاتی از این قبیل برای ما پیش می‌آید:

میل(گرایش و طلب)، عزم، تصمیم، همت و اراده چه فرقی باهم دارند؟ عزم چه نسبتی با اندیشه و دانش دارد؟ اگر عزم جوهره‌ی انسانیت است، به این معناست که معرفت رتبه‌ی نازلتری دارد؟ و یا به این معناست که میل و عزم بر معرفت مقدم است؟

غرض اصلی این یادداشت مختصر، شناخت تفصیلی‌تر عنصر عزم و نسبت آن با معرفت است و در کل می خواهد این پیام را به خواننده برساند: «جدی گرفتن عزم به معنای بی‌اعتنایی به معرفت نیست.»