بعید است جامعه‌ای در جهان باشد که سلطه اندیشه غرب را بر اندیشه بومی خود احساس نکرده باشد. همین امر سبب شده که تلاش‌های بومی‌سازی در بیشتر نقاط جهان گسترش یابد.

شکی نیست که این جریان‌ها از نظر انگیزه‌های علمی مانند هم نیستند، اما گسترش آنها حکایت از وجود انگیزه‌هایی دارد که ناشی از بحران بیگانگی اندیشه‌ای و فهم ناکارآمدی نظریه‌های اجتماعی برای تعامل علمی با داده‌های بومی است.

در چارچوب ایجاد پروژه بومی‌سازی در جهان عرب و جهان اسلام، این مطالعه سریع و مختصر سعی دارد دو هدف را دنبال کند:

هدف اول: تبیین چارچوب نظری بومی‌سازی از طریق تبیین مفهوم، فلسفه، مشروعیت، الزامات، شرایط و امور دیگر مربوط به آن. این کار ضروری است، زیرا بسیاری از اقدامات برای مقاومت در برابر بومی‌سازی و زیر سؤال بردن مشروعیت آن ناشی از وجود درکی نادرست از آن است.

هدف دوم: تدوین معیاری که از طریق آن بتوان میزان بومی‌سازی در تحقیقات اجتماعی را اندازه‌گیری کرد. این معیار شامل هفت بُعد است: بُعد هستی شناختی، بُعد ارزش‌شناختی، بعد تاریخی، بعد موضوعی، بعد مفهومی، بعد اصطلاحی و بعد روشی.