انتساب به آرای سلف صالح، یکی از مهم‌ترین راه‌های مشروعیت‌یابی در بین اهل سنت است. وهابی‌ها که در چند قرن اخیر پدید آمده‌اند، نه تنها  ادعاهای خود را به سلف منتسب کرده‌اند، بلکه سلف را منحصر در آرای خود دانسته‌اند و دیگران را متهم به کنارگذاشتن سلف کرده‌اند. بهترین عیار برای سنجش ادعای سلف‌گرایی آنها بحث توحید و شرک است؛ زیرا شاخصه وهابی‌ها، نوع تفسیر آنها از توحید و شرک است که براساس آن، مذاهب اسلامی را تکفیر می‌کنند.

بررسی‌های این نوشته نشان می‌دهد که نه‌تنها توحید و شرک وهابی‌ها منطبق با توحید و شرک سلف نیست، بلکه تضاد و تباینی آشکار بین دیدگاه‌های آن دو مشهود است. بنابراین وهابی‌ها ادعای سلف‌گرایی را تنها برای مشروعیت بخشی به ادعاهای خود به کار بسته‌اند و در حقیقت، آنها بیگانه‌ترین طیف از دیدگاه‌های سلف هستند.