برخی بر این باورند که سینمای غرب تصویری مخدوش از اسلام ارایه می‌کند و اسلام هراسی را ترویج می‌دهد و عده‌ای این امر را نمی‌پذیرند. بخشی از این ‌اختلاف دیدگاه مبتنی بر اختلاف روش‌ها و رویکردهای بررسی این مسئله در سینما است. در این کتاب تلاش می‌شود با بهره‌گیری از یک روش مناسب و منصفانه چگونگی بازنمایی اسلام در سینمای غرب تحلیل و بررسی شود. در این پژوهش پس از بیان مقدمات لازم، یک بسته سینمایی شامل بیش از صد فیلم با بهره‌گیری از روش پدیدارشناسی بررسی و تحلیل می‌شود. همچنین در ادامه علت و ریشه تصویر کنونی اسلام در سینمای غرب به بوته نقد گذاشته می‌شود.

این کتاب دارای سه‌فصل است؛ در فصل اول پس از کلیات، نوع نگاه در این پژوهش نسبت به فیلم ها تبیین می‌شود. در این نگاه، هر فیلم، درواقع، یک نسخه تصویری از جهان بینی و بینش سازندگان آن است که از فرهنگ زیست سازندگان نیز اثر پذیرفته است. در بخش بعدی، پرسش‌هایی که نقطه سرآغاز پژوهش به شمار می‌آیند، تبیین می‌شود تا الگوی مواجهه با فیلم‌ها نیز مشخص شود. پس از آن، قالبی برای انتخاب فیلم‌ها مطرح و بر اساس آن فهرستی از مشخصات صد و دو فیلم انتخابی برای این پژوهش بیان می‌شود.

در فصل دوم، در ابتدای فصل، اهمیت انتخاب روش در پژوهش‌های علوم انسانی و چیستی پدیدارشناسی، مطرح و در ادامه رویکرد پدیدارشناسانه تحلیل فیلم بازتعریف می شود. پس از آن، نتایج حاصل از تحلیل توصیف محورانه فیلم‌ها به صورت دسته‌بندی در چندین بخش بیان می‌شود و در پایان این فصل، داده‌های به دست آمده از فیلم‌ها جمع‌بندی و در قالب جدول‌های آماری خلاصه می‌شوند.

در فصل سوم، ابتدا تلاش می‌شود نتایج به دست آمده از فصل پیشین با تصویر حقیقی اسلام، مقایسه و در این امر، برخی از دیدگاه‌های مثبت و منفی مستشرقان نسبت به دین اسلام نیز بیان شود تا بحث در قالبی کامل تر دنبال شود.