جریان امامت و ولایت همچون رودخانه‌ای است که در مسیرهای مختلف شکل‌ها و منحنی‌هایی خاص می‌یابد. یا همانند نور است که در ظرف‌های زمانی خاص جلوه‌های متناسب می‌یابد و به رنگ‌های گوناگون سفید، سرخ، سبز و ... می‌نماید؛ با آنکه همه یک رسالت دارند یعنی طرد تاریکی‌ها، نمودن راه و راندن موذی‌ها و مزاحم‌ها و هدایت ماندگان و حرارت و حرکت‌آفرینی.

امامان معصوم علیهم‌السلام همه با هدف هدایت امت و زدودن تاریکی‌های جهل و غفلت، شرک و نفاق و دادن الگوهای الهی حرکت کرده‌اند اما شرایط محیطی و زمان، موضع‌گیری‌های خاصی را ایجاد می‌کرد. همه اینها برای آن بود که حجت را بر همگان تمام کنند و دین خدا را حفظ، دشمن را رسوا کنند و امت را هدایت.

در این سلسله امامت و کاروان ولایت بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سه نقطه محوری و حیاتی با برجستگی خاص دیده می‌شود: غدیر امام علی علیه‌السلام عاشورای امام حسین علیه‌السلام و ظهور و حاکمیت جهانی حق قیام حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف.

رساله موجود رسالتی را از کتاب و سنت دنبال می‌کند که به روشنی در کاروان امامت مشاهده می‌شود و آن ارتباط بسیار نزدیک و پیوستگی دو قیام حیاتی امام حسین علیه‌السلام و امام مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف است، یعنی رودخانه خروشان عاشورا همچنان جاری است تا به اقیانوس انتقام و قیام الهی امام عدل و حق (حجت بن الحسن العسکری عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ) برسد. باشد که از رهگذر این پیام، آماده آن قیام و سرباز آن امام همام شویم، که اندیشه در این حقیقت، عاشورایی بودن و حسینی و زینبی شدن را ایجاب می‌کند، که نهضت جهانی آخرین فرزند معصوم فاطمه و علی علیهما‌السلام سربازانی پاکباز و کربلایی می‌طلبد.