کتاب «درآمدی بر نظریه حاکمیت نوین در مکتب امام» در دو سرفصل مجزا، عناصر حاکمیت نوین در مکتب امام (ره) و چشم‌انداز ایران اسلامی در افق 1404 را مورد بررسی و تحلیل قرار می‌دهد.

به وضوح مشخص است که مکتب امام نظریه جدیدی در باب حاکمیت ارائه کرده که نقش روح را برای جسدی که در قانون اساسی پیشنهاد شده بازی می‌کند. این جسد البته در عین برخورداری از امتیازات فراوان و قابل الهام‌گیری برای کشورهای اسلامی، از اقتضائات بسیاری متأثر بوده و به علل و دلایلی، کاملاً بازنماینده آن روح نبوده است؛ یعنی نیازمند بازخوانی است.

این بازخوانی زمانی منطقی و درست است که نخبگان انقلابی تسلط خوبی بر آن نظریه و روح حکمرانی نوین پیدا کرده باشند. دعوت اجتماعی امام خمینی (ره) نیز بدون این نظریه حتماً عقیم و بی‌ثمر می‌ماند و چهره عملیاتی به خود نمی‌گرفت. اثر حاضر درآمدی بر تبیین این موضوع مهم و اساسی است که نویسنده در مقدمه کتاب به آن اشاره کرده است.

وی در این اثر، به روح نظریه حاکمیتی امام نپرداخته است و تنها به عناصر مهم که همین روح در آنها جریان دارد و نقش عناصر رکنی و ستون‌های جسد «نظریه حاکمیت نوین» را بازی می‌کنند اشاره می‌کند؛ این عناصر مردم، فرهنگ انقلابی، نظام ولایی، نهادهای انقلابی، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر، نهضت خدمت‌رسانی و نخبگان انقلابی و خواص اهل حق هستند.