وهابیان بر این‌باورند که «قائل شدن به قدرت مافوق بشریِ انبیاء و اولیای الهی، مستلزم تعارض با قدرت خدای سبحان است»، در حالی که موجودات، هیچ حیثیت استقلالی از خود نداشته و همه هویتشان ربط و وابسته به خداوند متعال است.

گفتمان وهابیان برخلاف ادعایشان، ضد توحید است؛ وهابیت با نگاه باطلی که به توحید و شرک دارند، العیاذ بالله باید به شرکی بودن وساطت حضرت جبرائیل در وحی، واسطه‌گری حضرت میکائیل در رزق، وساطت حضرت اسرافیل در احیاء و واسطه‌گری حضرت عزرائیل در قبض ارواح، اعتراف کنند؛ زیرا براساس گفتمان مذکور، چنین قدرتی از فرشتگان، به‌منزله دست‌اندازی آنها به قدرت خداوند است و منجر به استقلال ذاتی آنان خواهد شد!

نتیجه این باور متضاد، تکفیر مسلمانان است؛ وهابیان با تشبیه اعمال اسلامی مسلمانان مانند استغاثه، شفاعت و ... به اعمال شرکی مشرکان، مسلمانان را به شرک و کفر متهم می‌کنند.