پس از دوران حکومت امیرمؤمنان علیه‌السلام و فرزندش، امام حسن مجتبی علیه‌السلام اندیشه ناب شیعی هرگز بر مسند ننشسته و حکم نرانده است، اما بوده‌اند پیروان یا داعیه‌دارانی که از پیروی آن امامان معصوم که روزگارانی زمام حکمرانی را هر چند در محدوده‌ای اندک به دست آورده‌اند.

رشته نوشته‌های این کتاب، مجموع چند اثر مستقل است که موضوع آن‌ها گزارش واقعیت‌های تاریخی حکومت زمامدارن شیعه بوده است که اکنون در مجموعه‌ای منسجم و با عنوان حاکمان شیعه ارائه شده است.

عناوین این کتاب شامل هفت بخش است، «مختار ثقفی» (رایت امید) نوشته سيد محمود مدنى بجستانى، «علویان طبرستان» (پرچمداران امر به معروف) به قلم بهاءالدين قهرمانى‌نژاد شائق، «حمدانیان» (اولین مدافعان قدس) نوشته خليل صنعتگر، «آل بویه» (حامیان فرهنگی تشیع) نوشته سيف‌الله نحوى، «سربداران» نوشته حسن ابراهيم‌زاده، «صفویان»  (نماد اقتدار ایران) به قلم محمدباقر پورامينى و «تیپوسلطان» (سفیر رهایی) عنوان بخش هفتم كتاب به قلم سعيد عباس‌زاده می‌شود.