در دنیای کنونی که به درستی «عصر ارتباطات» نامیده شده، جایگاه مخاطب یکی از ارکان مهم در فرایند ارتباط است؛ به گونه‌ای که همۀ نظام‌های ارتباطی سنتی و مدرن ناگزیرند به این رکن مهم ارتباط میان فرستنده و گیرنده توجه کنند. در این میان، آن سازمانی موفق‌تر خواهد بود که بتواند با روش‌های متنوع و بدیع، پیام دلخواه خود را به ذهن و مهم ‌تر از آن، به قلب مخاطب برساند و آن‌ را در اعماق وجود او ماندگار سازد.

از طرف دیگر مسأله تبلیغ دین بعنوان یکی از ارکان حفظ مذهب و آشنا شدن امت اسلامی با دین، از جایگاه بالایی برخوردارست و با توجه به اینکه در عصر ارتباطات مجازی و شبکه‌های اجتماعی روبرو هستیم، اما به لحاظ جایگاه و اعتبار قدسی و کارکردی، تبلغ سنتی هنوز درجامعه دینی ما حفظ شده و حتی سایر رسانه‌ها بر پایه تبلیغ سنتی برنامه ارائه می‌دهند همچون صدا و سیما و حتی برنامه‌های دیجیتالی هم با ضبط و یا ارائه زنده سخنرانی‌ها و سایر تبلیغات سنتی در این راه قدم برمی‌دارند.

دراین نوشتار سعی شده با رویکردی نظری و با الهام از مطالعات انجام شده و شواهد تجربی و شهودی، نظام تبلیغ سنتی با محوریت مخاطب و نیازها و مطالبات وی با هدف ظرفیت‌شناسی، مسأله‌شناسی مورد واکاوی قرار گرفته و تحلیل شود.