زنان آمریکای لاتین دارای سابقه طولانی در بسیج عمومی در موضوع‌های مختلف اجتماعی و سیاسی هستند و در بسیاری از فعالیت‌های انقلابی، پروژه‌های مردمی، سازمان‌دهی مجدد اقتصادی و جنبش گسترده‌تر ضدجهانی‌شدن نئولیبرال نقش اساسی دارند. زنان آمریکای لاتین هم‌اکنون در اعتراض‌های اجتماعی و مخالفت‌های عمومی نقش محوری دارند.

در بررسی کنش‌گری جنبش‌های زنان، بازیگران مختلف و متنوّعی در سطح ملّی و فراملّی فعالیت دارند که بر تلاش‌ها، دستاوردها و چالش‌های جنبش‌های زنان تأثیرگذار هستند. شناخت این جنبش‌ها، عوامل و پیشینه شکل‌گیری آنان برای بررسی چگونگی اقدام و امکان موفقیت این جنبش‌ها در مسائل مورد اهتمام آنان بسیار مهم است.

کتاب حاضر با توجه به اهمیت بررسی این نوع جنبش‌ها با نگاه راهبردی، مطالعه استراتژی‌ها و روش‌های آگاهی‌افزایی، جزئیات رفتاری و چگونگی نقش‌آفرینی آنان در عرصه اجتماع، روندهای جذب، دعوت نیروی انسانی و نیز مهارت سازمان‌دهی،‌ بسیج نیروها و ابزارهای به‌کار گرفته شده از سوی آنان به زیور طبع آراسته شده است.

در این پژوهش تجربیات زنان آمریکای لاتین در فاصله زمانی دهه‌های 1970 میلادی تاکنون در زمینه به‌کارگیری جنبش، نیروهای اساسی در بسیج و سازمان‌دهی‌ها در اعتراض‌ها موردبررسی قرار می‌گیرد.

این پژوهش بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که «عملکرد جنبش زنان آمریکای لاتین در تبلیغ و سازمان‌دهی نیروهای مردمی چگونه است؟». به این منظور پژوهشگر تلاش می‌کند تا از طریق مطالعه منابع و داده‌های کتابخانه‌ای و با استفاده از روش داده‌بنیاد و نیز از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با تعدادی از اعضا و رهبران سازمان‌های زنان در کشورهای مختلف منطقه، از رهگذر کوشش برای یافتن پاسخ سه پرسش‌ زیر به پرسش اصلی پاسخ دهد.

این اثر در سه گفتار تنظیم شده و شامل یک مقدّمه، سه فصل اصلی و نتیجه‌گیری است. در فصول اصلی پژوهش به سه پرسش فرعی پاسخ داده می‌شود. در فصل اول؛ فرایندهای ملی و بین‌المللی مؤثر در شکل‌گیری و تسهیل فعالیت جمعی جنبش‌های زنان آمریکای لاتین و نیز سیر تطوّر این جنبش از نیمه دوم قرن بیستم تاکنون توضیح داده شده است.

در فصل دوم؛ تجربیات جنبش‌های زنان آمریکای لاتین از به‌کارگیری جنبش، الگوهایی نمادین و سایر امکانات برای افزایش مشارکت و توسعه ظرفیت‌های سازمانی، بسیج عمومی و اعتراض‌های مرتبط با هویّت و نیز ورود به ساختارهای سیاسی مورد بررسی قرار گرفته است.

فصل سوم به بررسی دستاوردهای این جنبش‌ها در سازمان‌دهی نیروهای مردمی جهت کنش‌گری در عرصه اجتماع، سیاست و حوزه قانون‌گذاری و نیز چالش‌های این جنبش‌ها در اجرای طرح‌های اجتماعی ـ سیاسی اختصاص دارد. همچنین نتایج حاصل از پژوهش و جمع‌بندی نهایی در بخش پایانی کتاب با عنوان نتیجه‌گیری ارائه می‌شوند.