گفتمان‌های مرتبط با زنان را می‌توان از حیث قائل بودن به کنشگری اجتماعی و نسبت آن با نقش‌آفرینی خانوادگی در سه دسته جای داد: زن ناکنشگر اجتماعی و اکتفاکننده به نقش‌های خانوادگی؛ زن کنشگر اجتماعی در نسبت حداقلی با نقش‌های خانوادگی و زن کنشگر اجتماعی در محوریت خانواده.

کتاب زندگی مادری کنشگری ابتدا به بررسی تجربه زیسته زنانی پرداخته که به گفتمان سوم باور دارند اما در محاصره ساختارهای اجتماعی برآمده از گفتمان دوم، ناگزیر از زندگی به سبک گفتمان اول شده‌اند.

این کتاب درصدد است: اولا چالش‌های مربوط به این حوزه را از زبان بانوان پایبند به گفتمان انقلاب اسلامی در نسل جدید بشناسد و تبیین کند و ثانیا با تمرکز بر تجربه عملی برخی بانوان نسل جدید که توانسته‌اند در بسترهای علمی، فرهنگی و اجتماعی گوناگون نقش‌آفرینی کنند و در عین حال، همسران و مادران شایسته‌ای باشند، راهکارها و ایده‌هایی را برای تحقق این امر و رفع این موانع پیش‌روی مخاطبان قرار دهد.

این اثر شامل دو پژوهش کیفی است: در پژوهش اول که در بخش اول کتاب به تفصیل آمده، تجربه زیسته مادران نخبه مذهبی از ناکنشگری در عرصه اجتماعی را شامل می‌شود که ده نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاه شریف را که پس از مادر شدن خانه‌نشین شده و با چالش‌های هویتی متعددی درگیر شدند، تحلیل کرده است.

پژوهش دوم، تحلیل تجربه زیسته مادران نخبه مذهبی از کنشگری اجتماعی است؛ این گروه فارغ از حمایت‌های ساختاری و اجتماعی، با همت خود و جلب حمایت‌های خانوادگی توانستند به جمع متعادلی میان هویت‌های خانوادگی و اجتماعی بپردازند. از نتایج این پژوهش، به منزله راهبردهای عملیاتی تنظیم نقش می‌توان نام برد.

مسئله تحدید نسل و بحران پیری جمعیت در نسل‌های آینده نیز که از سال‌های ابتدایی دهه نود مطرح شده، از چند نظر بر اهمیت تحقیقات این کتاب افزوده است، زیرا مادران گفتمان انقلاب که متعهدانه برای فرزندآوریِ بیشتر اقدام می‌کنند، به‌مراتب نیاز بیشتری برای آموختن راهکارها و استفاده از تجربیات عملی بانوان موفق، درباره جمع میان عرصه‌های خانوادگی و اجتماعی احساس می‌کنند.

از سوی دیگر، یافتن هویت اجتماعی و رشد فردی می‌تواند انگیزه و نشاط بیشتری برای مادری‌کردن با تعداد فرزندان بیشتر باشد و بدین‌ترتیب، امید می‌رود به‌واسطه ترویج دستاوردهای کتاب پیش‌رو و ثمره تحقیقات و مطالعات صورت‌گرفته، انگیزه و نشاط مضاعفی برای بانوان تحصیل‌کرده برای گام‌نهادن در عرصه نقش‌آفرینی به‌صورت توأمان در عرصه‌های خانوادگی و اجتماعی ایجاد کند.